Öyle çok özledim ki seni..evet görmeden henüz.duymadan kokunu..bu ben miyim?ben miyim bütün bunları yaşayan, hisseden?
öyle çok özledim ki seni..
gel oğluşum, gel sımsıcak sar içimi..bırak tüm sevgimi fısıldayayım kulaklarına..gel gözlerinde babanı göreyim, bakışında..seneler geçsin ve sen hep O'nun gibi gül..
Tek bir hayal var gözümde canlanan..Çok mu şey istiyorum Tanrı'dan..
Korkuyormuş insan ; o eskilerin "aman sağ salim olsun" ları boşuna değilmiş..
Ama annem bir gün senin de..bizim gibi..bukle bukle saçların olsun..güneşte parıldayan...
Anne oluyorum..
Her gün yaşadığım her anı içime içime çekiyorum..
24 Kasım 2010 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Copyrighted mavi pencereli ev 2009. All rights reserved. Powered by Blogger
Blogger Templates created by Deluxe Templates
Blogger Templates by Blogger and Blogger Templates
çoook güzel yazmışsınız... çok duygulu:) bu arada blogunuzun 1.yılı kutlu olsun:)) sevgiler zuzu***
YanıtlaSilaa inanmıyorum bir sene mi olmuş!tanrım çok mutlu oldum:)
YanıtlaSil:)
YanıtlaSilne kadar güzel duyguları ne kadar kısa bir yazıyla ama ne kadar tatlı anlatmışsınız. içim titredi. Allah sağ salim kavuşmanızı da bize buradan okutsun. sevgiler
YanıtlaSilSağ salim güle oynaya inşallah kavuşun
YanıtlaSil