3 Kasım 2015 Salı

veli olmak




Uzun zaman öğretmen ; nispeten kısa zaman veli olarak bulunduğum okul- öğrenci- veli üçgeninde , kabul etmeliyim ki veli olmak daha zormuş. Eh ;  nihayetinde biri uzmanlık alanın diğeri ise düşe kalka yürümeye çalıştığın , her gün biraz daha öğrendiğin  yada bazen öğrendiğini sandığın ebeveynlik.

Çocuk okula gidince bize bir haller oluyor bence. "Ne yaptı ki , arkadaş bulabildi mi , acaba öğretmeni herkese eşit hatta hayır eşit değil adil davranıyor mu , dün bir çocuk şunu bunu demişti acaba bu gün nasıl gelişti"  vs vs.. Tabii  biraz daha büyüyüp ilköğretim ya da liseye devam ediyorsa işin rengi hepten değişiyor. Önceleri tek öğretmenle yürütmeye çalışılan öğrenci- öğretmen- veli ilişkisi  tek kelimeyle 12 bilinmeyenli denkleme dönüşüyor:) Çocuk fizik dersi öğretmenini pek sevmezken edebiyat öğretmenine tapabiliyor mesela ; hem de ilk günden! Evet evet , çocuk dediğin böyle bir şey yahu , çat diye seviyor pat diye sevmiyor , hop fikir değiştiriyor:)

Ama tabii bu değişimleri gel de bize anlat ; işler rayına oturana dek geçen 1-1,5 aylık sürede biz veliler helak oluyoruz okul yollarında.


  • Bu matematikçi çocuğuma gerçekten takmış olabilir mi ? ( okulun açıldığı ilk hafta bir veli gelmişti bana, bende öğrenciye takacak bir tip var mı yok mu görmek için!! - vakti zamanında  fizik öğretmeni dersten bırakınca mezun olamayıp  kazandığı halde üniversiteye gidememiş , haklı aslında biraz ) 
  • sınıftaki yeri cidden çok kötü hemen en öne alınmalı o çocuk , zaten ne işi var dersi kaynatanların arasında ( kih kih gerçekle yüzleş dersi kaynatan seninki vallaha, gurur duy bence , zeka , özgüven , girişimcilik falan gerektirir, yeni çağ becerileri bunlar, burun kıvırma) 
  • daha yazılı olmadılar ama öğretmen bir minik sınav yapmış sınıfta , bizimkinde 3 yanlış 2 boş (dikkat lütfen doğru sayısının esamesi okunmadı ),ne yapsak hemen özel derse mi başlasak       ( sınavlar not vermek için değil , eksik ve/veya  yanlış bilgiyi tespit edip düzeltmek için yapılır zaten , panik yapmayın)
  • yok yok bu bilmemneciyle olmaz bu sene bu iş , idareyle mi konuşsak (konuşun tabii hemen okul başlar başlamaz , sonra artık öğretmen hangi motivasyonla girer sizin sınıfa bilmem, ) 
  • ilköğretimden beri aynı sınıfta olduğu Ayşe, Fatma, Zeliş , Zehra vardı , şimdi herbiri ayrı sınıfta, olmaz ki böyle,alışmıştı ne güzel çocuklar (Altın Kızlar mı yahu bunlar, bırakın başka arkadaşlar da edinsinler, yeni ortamlarda kendi başlarına kalsınlar, büyüsünler.)
Bu liste uzar gider , sanırım hemen hepsi tanıdıktır , tanışmadıysanız da tanışırsınız. Size - haddim olduğundan değil , paylaşım yaşamı kolaylaştıracağı için- bir tavsiyem olabilir bu konuda:

                  keep calm and drink coffee 

Vallaha bak, şaka değil ; azıcık bekleyin ..Ama tabii tümden bırakın çocuğu , okulu kendi haline demiyorum. Eliniz üstünde olsun.. Gelin gidin arada ,diğer velilerle iletişim kurun gerekli olduğunda . Okulda işler nasıl yürüyor , hangi öğretmen ne kadar hakim olaya  gözlemleyin. Tanışma toplantısı olur büyük ihtimal , sakın kaçırmayın. Ama hani dakika bir gol bir denir ya ,işte onu yapmayın. Azıcık zaman tanıyın insanlara. Çocuğunuz üzerinde derin yaralar açacak bir durum varsa tabii müdahele edin de..Mümkünse işi ehline bırakın. 

Hle ki lisede falansa boşverin şimdilik oturduğu yeri , dersteki başarısını falan. Bu çocuk bunca sene ne yaptı , ne yaşadı , herkes güle oynaya okula giderken çocuğunuz hastanelerde miydi , düzenli kullandığı ilaç var mıdır , alerjisi var mı , anne baba ayrı mı (bazen de sorun birlikte olmaları oluyor , onu da paylaşın) , trajik bir olay yaşadı mı , şehir değişikliği var mı  gibi temel soruların cevaplarını üşenmeyin yazın , verin öğretmenine (ilköğretim ve lisede sınıf öğretmenine malum). Sonra ekleyin bunlara çocuğunuzu değerli kılan herşeyi. Minik minik bir dolu ayrıntı.. Sabah uykusunu çok sever, açılması 1 saat sürer , bu yaşa geldi hala spider man izler (gizli bilgi) , maviye bayılır da turuncuyu hiç sevmez, son zamanlarda taktı Fringe diye bir diziye bütün yaz onunla yattı onunla kalktı , ps oynamaktan derse vakti kalır mı bilmem , instagramda bilmemkaçbin takipçisi var  robot yapıyor  vs vs.. 

Biz (öğretmenler) , değer cümlelerini bulmaları için yanındayız çocukların.. Çeşit çeşit bilgi, bilim, deneyim paylaşıyoruz birlikte.. Amaç onlar kendi yollarını bulsunlar. Mutlu olacakları yolu. Neye değer verdiklerini , hayatlarının önceliklerini bulsunlar. Tamam biliyorum bir sınav var girecekleri ve evet çok önemli.Ama bunca seneden süzdüğüm şudur ki ; bu sınavda mutlu olan çocuklar kesinlikle kazanıyor ,üstelik de sadece sınavı değil hayatı kazanıyorlar.. Mutlu oldukları bölümlerde sağlıklı ilişkiler yaşayarak.. Deli gibi çalışan , ailesi tarafından durmadan dürtülen çocuklarsa belki..çoğu zaman yılgın , bıkkın , o bölümde neden okuduğunu bilmeden ve bir çoğu annne babasının hayalini yaşayarak kendisininki yerine.. ne acı ki çoğunun kendi hayali bile olmuyor, olamıyor. ,



Unutmayalım olur mu hiç..Bizler ve sizler yol arkadaşıyız sadece..