2 Mart 2010 Salı

up!


Dün gecenin filmiydi Up ve beğenildi. Animasyondan öte birşeydi artık bu film.Bence yaşlı bay Carl Fredricksen gerçekti mesela.Ben onlarcasını gördüm vallahi gerçek hayatta.Gerçek hayat mı:)İhtiyarlık başka şey yaşlılık başka di mi?

Üniversitede seçmeli olarak sinema tarihi almıştım bir ara .Hocamız ödev olarak bir kaç film ismi verirdi gösterimde olan,birine giderdik, sonra da tartışırdık derste , öğrendiklerimiz doğrultusunda.Nedense onca dersten en çok aklımda kalan American Beauty filmi olmuş.Orda rüzgarla savrulan bir poşet vardı, filmin başında ,siyah bir poşet.Bir ders konuşmuştuk bunu,anlamını,rengini...Tuhaftı çünkü hoca o anı söyler söylemez anımsamıştım sahneyi ve aslında ne çok şey hissettirdiğini farketmiştim.Oysa ; konuşmamış olsak unutup gidecektim ben o anı büyük ihtimalle.

Up' ı bu yüzden sevdim sanırım.Bana onlarca şeyi çağrıştıran "an" larla doluydu film.sevdim.Hayallerimi tetikledi,daha da sevdim.

herkes en az bir kez "yemin et" demiştir di mi ilkokulda arkadaşına:)

ve her zaman sevilmiştir rengarenk balonlar.en kıymetlisi de uçanlar -ki uzun bir dönem dert edinmiştim ben kaçınca nereye gittiklerini.Ay'a yapıştıklarına kanaat getirdim bir zaman bir zaman da eski okulumun olduğu şehre gittiklerini..

ve bütün çocukların da bildiği gibi kediler ve köpekler aslında konuşur , büyükler anlamaz.Rintintin de konuşur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder