Roberto Benigni&Nicoletta Braschi

Life is Beautiful u ilk izlediğimde Ankara' ya yeni gelmiştim(1998),malum üniversite işleri..Bahçeli On Sineması'nda -ki artık sanırım öyle bir sinema salonu yok,sinemalar alışveriş merkezlerinin tekeline girdiğinden beri- büyülenerek izlemiştim.. O zamanlar Ankara'yı keşfetmenin dışında bir taraftan da Almanca hazırlık okuyordum ve film boyunca bazı sözcükleri hatta cümleleri anlayabilmiş olmak beni kolayca İtalyanca öğrenebileceğim konusunda heveslendirmişti. Tabii bunlar hazırlığın ilk günleriydi..İlerleyen günlerde zaten Almancayı da bir türlü öğrenemediğimi ayırt edecek ve halihazırda Almanca bilen birinin kolayca İtalyanca öğrenebilceği hayalinden vazgeçecektim:) Ne yazık ki..(İlerleyen zamanlarda İtalya bağlantılı tüm hayallerim suya düşecekti;)

Herneyse..
Life ise Beautiful ya da daha romantik adıyla La vita é bella Roberto Benigni&Nicoletta Braschi ikilisiyle tanışmamı sağlamıştı.Temelinde Yahudi Soykırımı olan bu filmde garson Guido (Rpberto Benigni) oğlunu ve karısını(Nicoletta Braschi) bu şiddetten daha doğrusu onun etkilerinden uzak tutabilmek için acı gülümsemelere yol açan oyunlara başvuruyordu.Ben çok sevmiştim..

Seneler seneler sonra bu ikilliyi bu sefer sevgilimle (kendisi artık kocam olur;) ) evimizde televizyonun karşısında pijamalarımızla yayılmış vaziyette izledik-ki ben bunu sinemadan daha çok severim.Bu sefer filmin adı Tiger and The Snow du. Alakasız olucak biliyorum ama snow sözcüğüne bayıldığımdan bahsetmişmiydim hiç birşekilde?Çok çok çok seviyorum bu sözcüğü..neden bilmiyorum..Pamuk Prenses 'in orjinal adı da snow white biliyorsunuz di mi..çook romantik bir sözcük bu,yüreğime dokunuyor derinden..sebepsizce..

yine savaşın,zorlukların içinde bir aşk..ve Pers Edebiyatı'na kendimce hakettiği değeri geri vermemi sağlayan araştırmaların esin kaynağı..

Öyle bir sahne var ki bu filmde..kazınıyor insanın zihnine tek kelimeyle bir anda..

Kış bitmeden her ikisini de ne yapın edin izleyin derim..